Na jakim poziomie klasy uczy się materiałów Kumon Japanese E?
Istnieją dwie główne wskazówki dotyczące postępów w nauce materiałów Kumon.
Jedną z nich jest przybliżony poziom klasy dla każdego materiału: ponieważ materiały E są na poziomie odpowiadającym klasie 5, większość osób uczących się ich jest również w okolicach klasy 5.
Drugą wskazówką jest to, czy uczniowie są na "wysokim poziomie zaawansowania". Kumon przyznaje nagrodę "Highly Advanced Learner Award" w kategorii "Highly Advanced Category" tym, którzy są co najmniej trzy stopnie do przodu w nauce. Możesz otrzymać tę nagrodę, jeśli ukończysz materiały E w klasie 2, więc jeśli uczysz się materiałów E przed klasą 2, możesz założyć, że robisz dość szybkie postępy.
Jaka jest zawartość Kumon Japanese E?
Kumon Japanese jest podzielony na E I i E II. Sprawdźmy najpierw E I.
Poznasz rodzaje i funkcje spójników oraz rozwiniesz umiejętność czytania ze zrozumieniem dzięki świadomości związków koniunkcyjnych. Poznaj typowe relacje między zbitkami w zdaniach i wykorzystaj je w rzeczywistym czytaniu ze zrozumieniem. Ze 185 znaków Kanji w 5 klasie, ucz się 90 nowych znaków Kanji, aby poszerzyć swoje słownictwo. Ponadto, używając homonimów jako punktu wyjścia, uczniowie przeglądają wszystkie kanji poznane w E I.
W materiale D uczniowie ćwiczą rozumienie zdań pod względem spójności; w materiale E I rozwijają umiejętność rozumienia zależności między spójnością a koherencją. Oprócz rozumienia wydarzeń w kolejności, w jakiej są zapisane, uczniowie będą pracować z różnymi związkami łączącymi, takimi jak paradoksy i przykłady.
Uczniowie rozwijają umiejętność uchwycenia różnych związków w tekście, skupiając się na "działaniach i uczuciach bohaterów", "faktach i innych opisach, myślach i opiniach" oraz "związkach przyczynowo-skutkowych". Kultywowanie umiejętności właściwego odpowiadania na pytania wymagające wyjaśnienia przyczyn. Ze 185 znaków kanji w 5 klasie, 96 (w tym jeden nowy znak kanji w 6 klasie) jest badanych w celu poszerzenia słownictwa. Dodatkowo uczniowie dokonują przeglądu wszystkich kanji poznanych w EII, używając homonimii jako punktu wyjścia.
Uczniowie czytają zdania na podstawie relacji koniunkcyjnych poznanych w EⅠ. Wspólne japońskie pytanie "Jest '00', ale dlaczego? Pytania w formie "〇とある, ale dlaczego?" pojawią się również w materiałach EII.
Pierwszą kwestią, na której należy się skupić, jest relacja subjunctive
Pierwszą rzeczą, na której należy się skupić, jest relacja subjunctive.
Istnieje tylko ograniczona liczba zdań, które można czytać bez zrozumienia subjunctive. Jeśli nie potrafisz pojąć paradoksów takich jak "ale" oraz relacji między asercją a rozumem takich jak "ponieważ" i "dlatego", będziesz w stanie ogarnąć tylko to, co jest napisane w porządku chronologicznym.
Aby przebrnąć przez materiał E, musisz zrozumieć, że istnieje związek między akapitami i że całość zapewnia jedno przesłanie.
Materiały Kumon są skuteczne, ponieważ pozwalają na zrozumienie tej części tekstu. Podają w formie pytań minimalną ilość informacji niezbędnych do zrozumienia związku koniunkcyjnego i sprawiają, że uczysz się go poprzez wielokrotną praktykę.
Jest jednak jeszcze jeden obszar, na który należy zwrócić uwagę, by móc wyczyścić e-materiały Kumon. Jest nim poziom trudności polecanych książek.
Materiały dydaktyczne to obecnie pełnoprawne powieści.
Kumon publikuje rekomendowane książki dla każdego stopnia, a pytania w materiałach do nauki języka japońskiego są w zasadzie wzięte z rekomendowanych książek. Stopniowo, od poziomu E, zestaw polecanych książek zaczyna nabierać jakości powieści.
Książki, które do poziomu D miały lekki posmak książek obrazkowych, są teraz wyraźnie powieściami.
Jeśli nie masz nawyku czytania, nawet jako dorosły, możesz zacząć odczuwać, że od tego momentu istnieje przeszkoda w czytaniu. Od pewnego momentu w powieściach pojawia się pewien rodzaj progu, który jest inny niż ten dotyczący słownictwa i gramatyki. Dokładniej mówiąc, autor zaczyna stawiać na pierwszym miejscu uczynienie historii bardziej interesującą i realistyczną niż łatwą do zrozumienia.
Ogólnie rzecz biorąc, mówi się, że w opowieściach rzeczy są bardziej emocjonalnie angażujące do czytania, jeśli są wyobrażone, a nie wyjaśnione. Tak samo jest w prawdziwym życiu. Jeśli lubisz kogoś do pewnego stopnia, możesz powiedzieć: "Jestem zainteresowany tobą i chciałbym trzymać cię za rękę, czy to w porządku?". Bardziej ekscytujące jest ciche trzymanie ręki niż to, że ktoś pyta cię: "Czy mogę trzymać cię za rękę, bo jestem tobą zainteresowany?".
Ale oczywiście brak wyjaśnienia sprawia, że trudniej jest to zrozumieć. Jeśli ktoś trzyma cię za rękę w zatłoczonym miejscu, może się okazać, że wziął cię za rękę tylko dlatego, że bał się, że się od ciebie odłączy, lub nie ma romantycznego niuansu.
W prawdziwym życiu, możesz być w stanie zapytać ich, co mieli na myśli. Ale w powieści nie możesz zapytać bohaterów. Możesz jedynie pośrednio dowiedzieć się znaczenia ich działań z epizodów i dialogów zapisanych w innych częściach powieści. To pole do interpretacji jest prawdziwym urokiem powieści, i trzeba pewnego obycia i treningu, by poczuć ten prawdziwy urok.
Przyzwyczajaj się do sposobu narracji "nie śmiem mówić" poprzez mangę i anime.
Trudno jest przyzwyczaić się do unikalnej kultury powieści (opowieści), które nie ośmielają się mówić prawdy. To, co może tu pomóc, to oglądanie anime i mangi, które zawierają informacje wizualne.
Istnieje również wiele części powieści, które "nie ośmielają się mówić". Powieści są jednak medium wyłącznie tekstowym. To, co nie jest powiedziane w tekście, tak naprawdę nie jest powiedziane nigdzie i wymaga wysokiego poziomu zrozumienia czytania, aby się domyślić.
Anime i manga oprócz dialogów zawierają informacje wizualne w postaci ilustracji. Dzięki temu łatwiej jest dzieciom zrozumieć, że mogą wywnioskować znaczenie z działań i mimiki postaci, nawet jeśli nie mówią. Jeśli masz ulubioną kreskówkę, pomyśl o najbardziej znanej scenie. Może nie być w niej żadnego dialogu lub może być bardzo prosta. Jednakże, wraz z krótkimi słowami, możesz wywnioskować znaczenie z wyrazu twarzy i scen, w tym różnych wydarzeń, które miały miejsce.
Jeśli czytałeś One Piece, pomyśl o Alabaster Arc. Pokazał Bibi, że jest jednym z nich, pokazując jej znak O na swoim ramieniu. To jest właśnie to. To jest miejsce, w którym można przyzwyczaić się do sposobu opowiadania "nie śmiem mówić".
Dramaty i filmy nie różnią się tym, że zawierają informacje wizualne, ale wręcz przeciwnie, zawierają zbyt wiele informacji wizualnych. W żywej akcji jest znacznie więcej informacji niż na zdjęciach. Istnieje wtedy ryzyko, że uwaga zostanie teraz zwrócona na nieistotne części. Jeśli to lubisz, nie będzie to problemem, ale anime i manga są lepsze z punktu widzenia celu.
Polecane przez Kumon książki zawierają sporo tekstu narracyjnego. Jeśli za bardzo skupisz się na "nauce" i ograniczysz rozrywkę, może się okazać, że twój japoński nie rozwija się w nieoczekiwany sposób. Odważne wybieranie mediów, które są łatwe do zrozumienia i zachęcają do głębokiego czytania, pomoże im oswoić się z historiami.